تالار ریاضی و فیزیک رونالد و مکسین لیند در موسسه تکنولوژی

HOK’s Facelift of Ronald and Maxine Linde Hall of Mathematics and Physics is Far from Formulaic

بعد از گذراندن دو سال کلاس در سطح جهانی علوم ریاضی و مهندسی در موسسه عالی تکنولوژی آمریکا، فکر میکنید مایک گوتز درک عمیقی از یک مسئله محرمانه داشته است. نه گوتز یک طراح ارشد در HOK بوده که بیشتر زمانش را برای بازسازی دانشکده ریاضی و فیزیک گذاشته نه برای تحصیل در caltech pasadena  و او چه چیزی یاد گرفت؟ اهمیت… گچ. که به جاهای زیادی نیاز بود تا گچ‌ها را آنجا بگذارند. بر اساس چیزی که او متوجه شده‌بود، در تمام دانشکده هنوز برای نوشتن روی تخته سیاه از گچ استفاده می‌کردند و آن را راهی برای ارتباط ذهن و بدن می‌دانستند.

بنابراین در ارزیابی طراحی او، گچ اولین فاکتور بود. یکی دیگر از فاکتورها: تاریخ است. بازسازی شامل دو سازه متصل بهم بود، سازه قدیمی‌تر مربوط به ساختمانی متعلق به سال 1922 است که برترام گروسونور گودو(Bertram Grosvenor Goodhue) آن را طراحی کرده‌بود. ااین ساختمان ولین آزمایشگاه ایالات متحده است که منبع نیرویی برابر با یک میلیون ولت داشت، مکانی معروف به آزمایشگاه Sloan. بعد از آن در سال 1931 یک بال دیگر به این ساختمان اضافه شد، ساختمانی به نام کلوگ(Kellogg). این بنا، ساختمانی سه طبقه است که مانند آزمایشگاه Sloan دو طبقه نیز زیزمین دارد و به شکل حرف L به بال دیگر متصل شده‌است. آخرین بازسازی اساسی سال 1959 بر روی آزمایشگاه Sloan انجام شده‌بود.

کار طراحی نیمکت‌ها و میزهای گرد موجود در فضای استراحت را جاناتان پرستویچ(Jonathan Prestwich) انجام داده‌است. عکاس: اریک لینگل(Eric Laingnel)

چند دهه بعد، وضعیتی خسته‌کننده از کلاس‌هایی با ردیف‌های صندلی و دفاتری مملو از میزها و صندلی‌ها به استقبال گوتز آمدند. مطمئناً هیچ برنامه‌ای برای مبلمان این فضاها وجود نداشت. او اینطور می‌گوید: ” بله، همه چیز قدیمی و تاریخ گذشته بود.” “اما من برای آن مکان و دانشی که در آن تولید شده‌بود ارزش قائل بودم. نسل‌هایی از افراد باهوش در آن مکان نشسته‌بودند.” او گفت که اینچنین رویایی برای آنجا دارد “فضایی که نسل‌های پیش رو بتوانند اثری مخصوص به خودشان در آن به جای بگذارند.”

پروژه HOK شامل بازسازی کامل سه طبقه اصلی ساختمان سال 1922، تبدیل بخشی از طبقه بالایی بال مربوط به سال 1931 به سالن اجتماعات و تعویض تمامی تأسیسات مکانیکی، الکتریکی و لوله‌کشی می‌باشد. تمامی این فضاها مساحتی برابر با 27000 مترمربع را شامل می‌شوند. اعطای یک کمک هزینه به پروژه از طرف یکی از اعضای هیئت علمی و همسرش، کاتالیزوری برای سرعت گرفتن بازسازی بود. نام جدید تالار ریاضی و فیزیک رونالد و ماکسین لیند، ارگو(Ergo) می‌باشد.

صندلی های برند PearsonLIoyd زیر سقف سی‌ان‌سی شده ورودی که از جنس ام‌دی‌اف است، قرار گرفته‌اند. عکاس: اریک لینگل(Eric Laingnel)

به‌خاطر صفحات تختی که وجو د داشت، بازسازی صورت گرفت و به‌کمک طراحی داخلی هم دفاتری خصوصی برای اساتید دانشکده و دانشجوهای پست‌داک ساخته شد و هم دفاتری مشترک برای دانشجویان فارغ‌التحصیل. طراحی گوتز این دفاتر را در تمام طبقات ساختمان 1922 در طول کلاس‌های درس و سالن‌های کنفرانس درهم آمیخت. اما در اینجا طرح نسبت به طرح‌های نرمال متفاوت است و این به‌خاطر در نظر گرفتن نظر اساتیدی است که با آنها برای طراحی مشورت شد. “آنها خارج از چارچوب‌های رایج فکر می‌کردند و به دنبال این بودند که به روش‌های متفاوتی تدریس کنند. آنها نسبت به تمامی کارفرمایانی که تا به حال داشته‌ام، نسبت به ایده‌های جدید مشتاق‌تر بودند.” (البته به جز درخواست‌هایی که در مورد گچ داشتند.)

به این علت که جابه‌جا کردن یک دفتر ذاتاً استرس‌آور است، او تصمیم گرفت ایده‌ای جدید پیشنهاد دهد، او فضاهای بسیار زیادی را ارائه داد که در آن دانشجویان و اساتید می‌توانستند بدون قصد خاصی همدیگر را ملاقات کنند. این فضاها درست از داخل ورودی شروع می‌شوند، جایی که صندلی‌های راحتی به رنگ سبز مایل به زرد در نزدیکی یک آلاچیق سبزرنگ به شکل دایره چیده شده‌اند–فضایی برای گپ‌وگفت تمام عابرین و نه فقط بازدیدکننده‌های رسمی. فضای دوم راهرویی است عریض برای جا دادن طاقچه‌هایی جهت نشستن در دیوار که با نمدهای سوراخ‌دار که در تضاد با رنگ سیز است پوشانده شده.

درهای تاشو که در سمت فضای استراحت تخته‌های وایت‌برد هستند و در سمت کلاس‌ها به‌عنوان پنل‌های آکوستیک عمل می‌کنند. عکاس: اریک لینگل(Eric Laingnel)

طاقچه‌ در یک طرف صفحه طبقه قرار گرفته‌است. در طرف دیگر بار قهوه قرار دارد که به فضای سرگرمی جهانی است. این فضا با یک فضای استراحت با میزهای گرد، نیمکت‌ها گوشه‌دار و میزهای لپ‌تاپ که با کاشی‌فرش‌هایی شش ضلعی محکم شده‌اند، همراه است. این پروژه شاید فی‌نفسه مهمان‌نواز نباشد اما این قسمت کاملاً مهمان‌نوازانه است. به همین ترتیب، با جمع شدن درهای بین کلاس‌ها و فضاهای استراحت، یک فضای تجمع وسیع بوجود می‌آید. یک مزیت دیگر نیز به این فضا و به شکلی کاملاً تصادفی اضافه شد، در زمان تخریب بادبندهای فولادی قابل ملاحظه‌ای پیدا شدند که 16 فوت پایینتر از سقف قرار داشتند.

این جا مکانی است که سخنران‌ها، استادان دانشکده و دانشجویان قبل یا بعد از ارائه‌های مهم در آن جمع می‌شوند و باهم صحبت می‌کنند– همچنین این فضا ما را به بال 1931 نیز می‌رساند. زمانیکه رویدادها در ساختمان اصلی اجرا میشود، سالن اجتماعات به بال منتقل می‌گردد، در فضایی با ارتفاعی دو برابر که قبلاً به‌عنوان تانک هلیوم استفاده می‌شده و به طرز جالبی فضای آن کافی و مناسب است. در محل تقاطع دو سازه، گوتز دروازه‌ای وسیع را با جزئیاتی متعلق به نماهای سال 1921 ساخته است.

در محل تلاقی ساختمان 1922 و ساختمان 1931 که به آن اضافه شده‌است، نمای قبلی ساختمان همچنان قابل دیدن است. عکاس: اریک لینگل(Eric Laingnel)

وقتی جزئیات تاریخی و کاربردی کامل شدند، او کارهایی بازیگوشانه در پروژه نیز انجام داد. اجراهایی فراگیر از کارهای گرافیکی که به تفاوت‌هایی ظریف در علم ریاضی اشاره دارد. مثلاً، سقف شناور ورودی برای تأکید برا برش‌هایی است که اعداد غیرجبری را به خاطر می‌آورند. فیلم‌‌های مات روی دیوارهای شیشه‌ای اشاره دارد به فرم‌های هندسی. یک تکرار، جلوی دفتر دانشجویان فارغ‌التحصیل، کالتک اورنج(Caltech orane) است. حتی در کافه، کاشی‌های دیوار به موج‌های سینوسی اشاره دارد. وفور الگوها، پخش شدن رنگ‌ها و گشودگی‌های فراوان، نشان می‌دهد که فارغ‌التحصیل شدن در ریاضی امری ممنوعه نیست.

تیم پروژه: پم لایت، لیسا کروتکی ریید، جنیفر لیگون HOK. Saiful Bouquet: مهندس سازه: P2S: مهندس مکانیک، مهندس تأسیسات: Morrow-Meadows Corporation: مهندس الکتریک: Hathaway Dinwiddie: پیمانکار:HOK